پول نداشتن خونوادم
هر لحظه حس میکردم رو به بادم
پره درد و استرسه کوله بارم
ولی همیشه همه جا گفتم روبه راهم
درد من،شروع شد از ترک رپ
که دیگه نداشتم حتی پول یه تک ترک !
ترک رپ ، شد انگیزه فقر من
که انگار یوهو خاموش شد چراغ قلب شهر ...
عقده هام منو بد بار آوردن
گربه ها منو سگ بار آوردن
نگم برات دیگه از بالابردن
که خورشیدو پس زدن ابرارو بردن!
ماکه هرچیو زدیم کفتارا خوردن
گوشت قربونی ام قصابا بردن
این گربه ها منو سگ بار آوردن
دستمو بریدن تا دست بالا بردم!!!
له شدم و یخ زدم
رویاهامو خط زدم
من ، نمک نداشت دستمم
همه بد بختیامو از برم
نه ، هیشکی نبود دمپرم
توو اون شبا که برام بارید از هر طرف
دونه دونه ریختن همه تار موهام
مثل اشکام سر مزار آرزوهام !
رنگ پریده هدف پر
از همه افتادم حاجی عقب تر
حس نداشتم شروع کنم از اول ...
جیب خالی ، وقتمو تلف کرد
منم عادت نداشتم به عقب گرد و
واسه خاطرهمین کشیدم فقط دردو
دو سه باری ام تمومش کردم کار خودمو
چون فقط خودم میفهمیدش حال خودمو
ولی مردن تووی کارم نبود ، بردن شد باورم
عشق به خدا یاورم شد بعد از خدا مادرم
نعمت بالاسرم ، هیبت بال و پرم ،
غیرت کارو جنم که باعث شد هر راه نرم
سلامتی مادرم ....
(ورس اول)
کوروس :
اما این زخم ها بود مث حجامت برام و
الان اینجام که از خجالت درام ...
جوری جر میدم که صدا بد دراد
بگو بسازن یه عمارت برام ...
توو عن و گوه گیر ، کرده بودیم
چقد کم آوردیم
چقدر جای پول درآوردن هواخوردیم
چقد روزا زنده شدیم و شبا مردیم
ولی الان بردیم ...
خیلی کردم احتیاطو بغل
که مبادا روزی بکنم اعتیادو بغل
کردم جفت پا اعتمادو قلم
که از سر نادونی راه اشتباهو نرم ...
اگه بکنی سه حرف ته اعتمادو برعکس (دام)
میفهمی زندگی همش احتمال و تله است!
شدم زندگی توو اجتماعو بلد ،
اعتبارو بلد ، اشتباه و غلط
آخه ، رشد نمیکنه اژدها باعلف و
الانم مواجه شدم با ازدهام هدف
من هنو همون تخس قدیمم
که تا بخوای بگی یک دو سه پریدم
درداشو به جون با غصه خریدم
که لنگه خودمو رو این قله ندیدم
عمو علی داره مسیری که ساخته میره
رفیق، بچه پایین که باخت نمیده
باخت بده درس میگیره آخ نمیگه
عشقشو داره دوس داره لات بمیره
استوار مث کوه ، محکم وحشی
گرگم مشتی ، غدم پس چی !!!
یه ایرانو تکون میدم با صدام یه روز
این درخته گل میده واسه مام یه روز
میشه کاروبار به روز و
خوب میشه به کلی حال مام یه روز
رپ میشه نون و آبمون ،غرور و آبروم
اینم واسه اونی که میگفت دوره راهمون
عمو اونا که توو روزای خوب شاد بار میان
نمیتونن توو روزای بد با شاتگان بیان
میگیری چی میگم همه اعتقادم به اینه
که با احترام بمیرم نه احترامم بمیره !!!
(ورس دوم )
نظر خود را بنویسید