خاکستری
ازسفیدوسیاه یادگرفتم یا
باس دل ببندم به این دروغ بی مقصد
یا با رنگ حق برقصم
پس خیلی وقته خاکسریه رنگم
شاید باشه تلخ ولی واقعیه مزش
حالا خورده تنت به ما
فازت مثه برنده ها ست
دودل میشن درنده ها
مثه تیرای برق محله ها
هم رفیقو جایه امن پرنده هاس
دستات
منم عرض شونه هامه منطقم
هر روز تو صورتم آینه محکمست
پلکام ی بندرن
که دریای حرفای چشماتو ازبرن
سنگین رو مود تیریپ ی نفره
دودوتا مو دادم پا بیلیط ی طرفه
اب که از سر گذشت گیریم ی وجبه
چ صدتا
نگاه خشکه روزگار سره بزنگاه
یعنی امروزت کشکه فردا ی من ماست
خنده هاتو بخند داش
وقتی از خودی بخوری
قصه میشه ترسناک
به والله
خیلی وقته
حرفاشون قصصت برامن
نگات میکنن که فقط قیمت بزارن
c
بیابریم به انتهایه زمین
به انتهای مسیر
خستم
حتی از این حسه خاکستری
اونور میلست پرواز
من میرم براش و
دیگه اینجا یه من نی
من از سنگ نیستم
یه سگ نیستم
زندگیمه هر جوری که بکشه ترجیهم
میکنم فرارزو نقاشی
حتی وقتی کتو بالمو بسته ماشین
v2
ا وقتی پدرم خوردش گندم
پاهام خونمو پس نمیدن به
جرم سگدو
با غریزه شخم زدیم
میکاریم تخم جنگو
میدیم پشت مرزو باز
میگیریم به جاش ما فکر پرواز
تا باشه انگیز وببینیم صبحه بعدو
تو روبروت بازه
ولی از خاک بن بسته گله من
ماایمو قلبایی که پره کبرست
از تولد تا گورمون خاکه
بچه آدمو چ به فخر
خلاصه میکاریمو درو
گاهی بیکاریمو ولو
گاهی خرابه پلا
هرزو بی حالو کما
ولی روزی میاد از این اوصاف
فقط جا مشتام مونده رو دیوار اتاق
با ی فال خوب
سایه ها رو میکشیم به دار نور
خونه هاییه که آفتاب خوره
با صدای رضایت بخش از بالکنش
دستا پر از هنر
همه سرا بلند*
پا ب پای هم
همه فاصله ها کم
اگه را بده بازم
سنگین نی تاب سینت
ولی باتوجه به حال این شهر
بزار زیاد دور نشیم ما از واقعیت
v3
پیر شد تا به سی رسید
هر چی ساختم رو به آبه
رو به رومه با ی شیبه ریز
انور
ی مشت مفتخور هول
با چارتا بچه دمر تویه بیچ
تپله پوله دزدیه تویه جیب
حاصلیه نفوذ چارتا اسگوله چیپ
اصن
حیف واژه که بگه از شما روی بیت
شما اول رو بخودتون میسپارم
دوم هدایت با نوره. *یک
این خاک خیلی وقته
نداره ی خواب راحت
با اضلاع کاغذ
از لای کار کند
پخ شد چاک باسن اونایی
که میگفتن چاره سازن
خلاصه
بزار بگذریم تا برسیم
دل میگه بنویس
از دنیا و سیاحیه قوانینش
که مثه دورتو
این سیاهی یه تبانیه
که میده ندا وجدان سر ببر
چون تواین وادیا
بیماریه روانیه
نظر خود را بنویسید